Planningscommissie? Slechts één plan: forceren van Vlaamse toegevingen
(17/05/2016)
Planningscommissie? Slechts één plan: forceren van Vlaamse toegevingen.
We mochten het allemaal via de pers vernemen: de “planningscommissie” die moet oordelen en quota opstelt om het “medisch aanbod” onder controle te houden heeft niet alleen beslist om de quota voor artsen die erkenning mogen krijgen te verhogen – wat we met de bevolkingsaangroei een logische beslissing mogen noemen – maar evenzeer beslisten ze om de 60/40 verhouding tussen Nederlandstaligen en Franstaligen te wijzigen in het voordeel van franstalig België.
Reeds decennia lang wordt in Vlaanderen op een correcte wijze de instroom van artsen onder controle gehouden via de Numerus Clausus. Jaar na jaar werd al aangeklaagd en gewaarschuwd voor het lakse beleid in Wallonië, met artsenplethora in het zuiden van dit land tot gevolg. Tevens werd door politieke overheid geduld dat ook “toekomstige quota” in het franstalige landsdeel reeds werden ingevuld. De planningscommissie neemt dus vandaag een maatregel om dit wanbeleid te belonen!
Het advies van de planningscommissie werd aanvankelijk “unaniem” genoemd. Dit klopt echter niet.
De samenstelling van de “planningscommissie” is een typisch voorbeeld van een vergadering met “Belgische” evenwichten. De lijst van de nederlandstalige leden van die planningscommissie voegen we in bijlage toe. Dergelijke vergaderingen hebben vaak slechts één doel: het bewaren van “Belgische evenwichten” door Vlaamse toegevingen te forceren ten voordele van het klassieke “Belgique unique” .
Het Syndicaat van Vlaamse Huisartsen veroordeelt de beslissing van deze archaïsch samengestelde club. We dringen er dan ook op aan dat duidelijk gemaakt wordt welke Vlamingen zich in die commissie schuldig maakten aan verraad tegenover een reeds jarenlange bestaande Vlaamse consensus: het Numerus Clausus beleid van onze Vlaamse overheid werkte immers en was volledig aanvaard!
Dr Herman Moeremans
Voorzitter SVH
Dr Steven Haesaert
Woordvoerder SVH
thema's: Acties Belang van 1stelijnsgeneeskunde Beleidsprogramma Contingentering Modaliteiten